Dag 13

Hoe saaier de dag, des te meer tijd je hebt om een verhaal te typen. Komt ie. Vanochtend vertrokken uit het slaperige kustplaatsje Tarfaya wat ons wel erg aan vergane glorie deed denken. Na een simpel ontbijtje zaten we netjes om 8 uur in de auto, want we moesten een beste afstand afleggen vandaag. Afgezien dat we langs de kust rijden heeft de route niet heel veel moois te bieden. Al snel kwamen we de Westelijke Sahara binnen. We merkten dat de dorpen en steden er hier mooier uit zien dan dat we toe nu toe gezien hebben in Marokko. In Marokko mochten we bij de meeste politiecontroles zomaar doorrijden, hier is dat anders. Bij elke politiecontrole worden we er tussen uitgepikt en willen ze onze formulieren zien met al onze gegevens. Bij de meeste gaat t redelijk vlot, maar bij 1 controle waren er 2 corrupte agenten. Onze papierenwinkel was in orde en toen vroeg de agent of we nog iets voor zijn kinderen hadden. We hebben pennen en schriften mee bedoeld voor de kinderen in Gambia en Senegal dus ik antwoordde dat we niks voor kinderen meehadden. En dat was fout, want dat wou hij zelf wel even beoordelen dus de kofferbak mocht open. Ik pak direct een pakje pennen en overhandig deze gehoorzaam aan de agent. Die geeft vervolgens de pennen aan zijn compagnon en vraagt:” Nothing for me?”. Dus daar ging t 2e pakje pennen. Ook de jongens hebben pennen en een doos Autodrop kunnen in leveren. Ze hebben je gewoon in de tang. Boosheid inslikken, blijven lachen en op naar de volgende politie controle. Weinig liefde van de politie op Valentijnsdag. Desalniettemin gingen wij onverminderd positief verder. We hebben vandaag de 5000km mijlpaal gehaald. Terwijl het eindeloze landschap aan ons voorbij raast probeert onze autoradio tevergeefs op alle frequenties een teken van leven te vinden. Uiteindelijk kwamen we na vele politieposten aan in Dakhla. Leuk dorpje dat zich met name richt op kite surfers. Via via hebben we 2 appartementen weten te bemachtigen met uitzicht op zee! Nog even heerlijk gegeten zodat we zo onze welverdiende rust tegemoet kunnen gaan. Doei!